Scarica il documento per vederlo tutto.
Scarica il documento per vederlo tutto.
Scarica il documento per vederlo tutto.
Scarica il documento per vederlo tutto.
Scarica il documento per vederlo tutto.
Scarica il documento per vederlo tutto.
Scarica il documento per vederlo tutto.
Scarica il documento per vederlo tutto.
vuoi
o PayPal
tutte le volte che vuoi
Università di Bologna
Corso di laurea in Ingegneria Energetica
METODI MATEMATICI PER L’ENERGIA M – HOMEWORK
(a,b) + (c,d) = (a+c, b+d)
(x,y) + (a+c, b+d) = (x+a+c, b+d+y)
(x,y) + (0,b) = (a+x, b+y) + (c,d) = (a+x+c, b+d+y)
(a,b) x (c,d) = (ac-bd, ad+bc)
(x,y) x (ac-bd, ad+bc) = (xac-xbd-yad+ybd, xad+bbc+yac -ybd)
(x,y) x (a,b) = (xa-yb, xb+ya) x (c,d) = (xac-ybc - xbd-yda, xad-ybd +xbc +yac)
(x,y) x (ac,bd) = (xa+xc - ybb, xbt+ya+yc)
(xa-by, xb+ya) x (xc-yd, xd+yc)
xa-by + xc-yd, xb+ya + xd+yc
(11) (u + si) x (a,1- i) = (a/b) (1/c,-i/d)
SOMMA:
(5,4) -> (4+1 , 5-1)
MOLTIP
[4.1 - 5.(-1) , 4 (-1) + 5.1] -> (4+5, -4 + 5) -> (0, 1)
SOTT
(4-1, 5+1) -> (3, 6)
DIV
(4,5) = (4,5) x [i,1] = (4★0.5 , 4+5) = [i, g]
(1,-1) [1+1,0]
(2,0) (2,0)
(21) x + 2y = 2
1x - y
SOTTRAZIONE: (4 - 1, 5 + 1) ---> (3, 6)
DIVISIONE: (4, 5) ÷ (1, -1) = (4, 5) × (1, 1) ÷ (1 + 1, 0) = (4 - 5, 4 + 5) ÷ (2, 0) = (-1, 9) ÷ (2, 0)
22 mag. 2
Dimostra che Re() = Im(i)
= x + iy
Se moltiplico per i ---> ix - y
ES. 3
19 mag.
-(x + iy)2 = √3 + i
= -(x2 - y2 + 2ixy) = √3 + i ---> x2 + y2 - 2ixy = -√3 + i
- x2 + y2 = √3
- 2xy = 1 ---> x = 1⁄2y
1⁄4y2 + y2 = √3 ---> - 1 + 4y4⁄4y2 = - √3 = -1 + 4y4 = 4√3y2
4y4 - 4√3y2 -1 = 0
4t2 - 4√3t - 1 = 0
t = 4√3 + √(4√3 + 16)⁄8 = 4√3 + 8⁄8
√3 + 2⁄2 = y1 = ±√√3 + 2⁄2
√3 - 2⁄2 = y2 = ±√√3 - 2⁄2
x1 = ±1⁄2√√3 + 2⁄2 = ±√2⁄2√√3 + 2
x2 = ±1⁄2√√3 - 2⁄2 = ±√2⁄2√√3 - 2
ES. 7
e{z1+z2}
e{x1+x2+i(y2+y1)}
= e{x1+x2} [ cos(y1+y2) + i sin(y1+y2) ]
= e{x1+x2} [ cos(y1)cos(y2) - sin(y1)sin(y2) + i(sin(y1)cos(y2) + sin(y2)cos(y1)) ]
= e{x1+x2} [ (cos(y1) + i sin(y1))(cos(y2) + i sin(y2)) ]
Per le proprietà degli esponenziali ne deriva che possiamo dire:
e{x1+x2} = ex1 ex2
L'equ. diventa
e{z1+z2} = ex1 (cos(y1) + i sin(y1)) . ex2 (cos(y2) + i sin(y2))
= ez1 ez2
ES. 8
cos(z+w)
cos(z+w) = (ei(z+w) + e-i(z+w)) / 2 = ei ei(w) + e-i e-i(w) / 2
=(cosz + i sin(z))(cosw + i sin(w)) + (cos z - i sin(z))(cos w - i sin(w)) / 2
=cos z cos w + i cos z sin w + i sin z cos w - sin z sin w - sin z sin w + cos z cos w
cos(z-w)
cos(z-w) = (ei(z-w) + e-i(z-w)) / 2 = ei e-i(w) + e-i ei(w) / 2
=(cosz + i sin(z))(cosw - i sin(w)) + (cos z - i sin(z))(cos w + i sin(w)) / 2
= cos z cos w - i sin z cos w + i sin w cos z + i sin w sin z + cos z sin w
Es. 11
Applicazione del Teorema di Green agli integrali nel campo complesso
Sul piano reale sia G una regione semplicemente connessa delimitata da una curva chiusa e regolare a tratti.
Siano \( p(x,y) \) e \( q(x,y) \) due funzioni reali che ammettono derivate parziali continue almeno a tratti su \( \bar{G} \). Allora vale:
\(\oint_C (pdx+qdy) = \iint_G (q_x - p_y) dxdy\)
Anche nel campo complesso si possono fare le stesse considerazioni, infatti un
integrale complesso è in realtà costituito da 2 integrali reali:
\(\oint_C f(z) dz = \oint_C (udx - vdy) + i \oint_C (udy + vdx)\)
\(f(z) = u(x,y) - iv(x,y) \) ologorfa in G se la sua derivata :
\(f' = u_x + iv_y = v_x - iu_y \) è continua in G.
Per ognuno degli integrali reali si può applicare il Th. di Green.
1) \( q= u(x,y), p= v(x,y) \)
\(\oint_C (pdy-qdx) = \oint_C (vdy-udx) \)
\(- \iint_G (v_x+u_y)dxdy\)
Ma per le condizioni di Cauchy-Riemann: \( v_x = -u_y \)
Quindi: \(\iint_G (v_x+u_y)dxdy = 0\)
2) \( p=u(x,y), q=-v(x,y) \)
\(\oint_C (pdy-qdx) = \oint_C (udy+vdx) \)
\(- \iint_G (p_x+q_y)dxdy = -\iint_G (u_x-v_y)dxdy = 0\) perché \( u_x = v_y \) per Cauchy-Riemann
Quindi se f è ologorfa in G deve rispettare le condizioni di Cauchy-Riemann
e restano entrambi gli integrali sono nulli.
ES 15 DISPENSA
ES π = 7
∫0∞ / xα - x-β dx
ESEMPIO AL CAMPO COMPLESSO
∫0∞ z2 / zα - kz dz
REGOLA: LEGGE DI JORDAN:
lim (r2 / zα+3) = 0 |z| → ∞
CALCOLO PUNTI DI SINGOLARITÀ:
- z2 = k → z = 0
- z = ±i eizkπ
- z2 = eπ / x
- z = X 0
= 0 - = R < eiφ dφ
∫-π3 dz z = eizπ
∫πR dz / zi = ∫ eizπ ei ∫R∞ eiz dx
∫-ππ/2 (−i)
CALCOLO DEI RESIDUI:
- res(z0) / f(z) = lim z1
- → lim (z−z0)
- z2 - |z0) = 0
- z2 - e = π / 5 e z±2
∫R ei dz = lim ∫0 eiz dz
= lim i ∫e eiz dx ei
→ - R - ∞ ∫e eiz dx e±1/3
∫0∞ eix dx = π / 3 e1/3
= π / 3
eiπ/3 ± 2
eπ/3 e = (5 - e−x/3) "+"
= 2 - i ∫0∞ dx / eiπ/3
± 3√3 ± (π / 3√3 ± π / 3
ES. 19
Dimostra la formula
m+1 >
&lnm 1
ε(4 - |ε|)
limm → ∞ ∑k ξk = 1
1 - ξ
1 - ξm+1 = 1 - ξm+1
1 - ξ
= ξm+1 < ε
|ξm+1 | |εm+1
1 - ξ
↔ LOGARITMO
⇒
♦ &lnm 1 - &ln 1 ⇒
|ε(1 - |ε|)| = - (m+1) &lnm 1 + - &lnm 1
|ε(1 - |ε|)| ⇒ (m+1) < ⇒
(m+1) > &lnm (|ε(1-|ε|)|
ln 1 ⇒
| ε |
ES. 20
Dimostra convergenza del di integrale nella derivazio della serie di Laurent
f(z) = 1 f(xi)
2πi ∫
∑k=0 ξk |ε| =
∑k=0 ot ∑k=0
f(xi)
| |
| |
∑k=0
= ∞ f(ξ)
∑k=0
∑k=0 = −
∑k=0
= 0