Odi ed Epodi schemi metrici

XXXIV

Parcus deorum cultor et infrequens,

insanientis dum sapientiae

consultus erro, nunc retrorsum

vela dare atque iterare cursus

cogor relictos: namque Diespiter 5

igni corusco nubila dividens

plerumque, per purum tonantis

egit equos volucremque currum,

quo bruta tellus et vaga flumina,

quo Styx et invisi horrida Taenari 10

sedes Atlanteusque finis

concutitur. Valet ima summis

mutare et insignem attenuat deus,

obscura promens; hinc apicem rapax

Fortuna cum stridore acuto

sustulit, hic posuisse gaudet. 15

Odi II, 9

strofe alcaica: composta da due endecasillabi, un enneasillabo e un decasillabo

Non sèmper ìmbres nùbibus hìspidos

manànt in àgros àut mare Càspiùm

vexànt inaèqualès procèllae

ùsque, nec àrmeniìs in òris,

amice Valgi, stat glacies iners 5

mensis per omnis aut Aquilonibus

querqueta Gargani laborant

et foliis viduantur orni:

tu semper urges flebilibus modis

Mysten ademptum, nec tibi Vespero 10

surgente decedunt amores

nec rapidum fugiente solem.

At non ter aevo functus amabilem

ploravit omnis Antilochum senex

annos nec inpubem parentes 15

Troilon aut Phrygiae sorores

flevere semper. Desine mollium

tandem querellarum et potius nova

cantemus Augusti tropaea

Caesaris et rigidum Niphaten 20

Medumque flumen gentibus additum

victis minores volvere vertices

intraque praescriptum Gelonos

exiguis equitare campis.

Odi II, 12 Asclepiadeo secondo

Nòlis lònga feraè // bàlla Numàntiaè,

nèc dur Hànnibalèm // nèc Siculùm marè

um

Poèno pùrpureùm // sànguine mòllibùs

àptarì citharaè modìs,

nec saevos Lapithas et nimium mero 5

Hylaeum domitosque Herculea manu

Telluris iuvenes, unde periculum

fulgens contremuit domus

Saturni veteris; tuque pedestribus

dices historiis proelia Caesaris, 10

Maecenas, melius ductaque per vias

regum colla minacium.

Me dulcis dominae Musa Licymniae

cantus, me voluit dicere lucidum

fulgentis oculos et bene mutuis 15

fidum pectus amoribus;

quam nec ferre pedem dedecuit choris

nec certare ioco nec dare bracchia

ludentem nitidis virginibus sacro

Dianae celebris die. 20

Num tu quae tenuit dives Achaemenes

aut pinguis Phrygiae Mygdonias opes

permutare velis crine Licymniae,

plenas aut Arabum domos

cum flagrantia detorquet ad oscula 25

cervicem aut facili saevitia negat

quae poscente magis gaudeat eripi,

interdum rapere occupet?

Odi IV, 1 Asclepiadeo quarto

_ _ , _ U U _ , U ù

_ _ , _ U U _ // _ U U _ , U ù

ìntermìssa, Venùs, diù

rùrsus bèlla movès? // Pàrce precòr, precòr.

Nòn sum quàlis eràm bonaè

sùb regnò Cinaraè. // Dèsine, dùlciùm

mater saeva Cupidinum, 5

circa lustra decem flectere mollibus

iam durum imperiis: abi,

quo blandae iuvenum te revocant preces.

Tempestiuius in domum

Pauli purpureis ales oloribus 10

comissabere Maximi,

si torrere iecur quaeris idoneum;

namque et nobilis et decens

et pro sollicitis non tacitus reis

et centum puer artium 15

late signa feret militiae tuae,

et, quandoque potentior

largi muneribus riserit aemuli,

Albanos prope te lacus

ponet marmoream sub trabe citrea. 20

Illic plurima naribus

duces tura, lyraque et Berecyntia

delectabere tibia

mixtis carminibus non sine fistula;

illic bis pueri die

numen cum teneris virginibus tuum 25

laudantes pede candido

in morem Salium ter quatient humum.

Me nec femina nec puer

iam nec spes animi credula mutui 30

nec certare iuvat mero

nec vincire novis tempora floribus.

Sed cur heu, Ligurine, cur

manat rara meas lacrima per genas?

Cur facunda parvm decoro 35

inter verba cadit lingua silentio?

Nocturnis ego somniis

iam captum teneo, iam volucrem sequor

te per gramina Martii

campi, te per aquas, dure, volubilis.

Odi IV, 11 strofe saffica

èst mihì nonùm superàntis ànnum

plènus àlbanì cadus, èst in hòrto,

Phìlli, nèctendìs apiùm corònis,

èst hederaè vis

multa, qua crinis religata fulges, 5

ridet argento domus, ara castis

vincta verbenis avet immolato

spargier agno;

cuncta festinat manus, huc et illuc

cursitant mixtae pueris puellae, 10

sordidum flammae trepidant rotantes

vertice fumum.

Ut tamen noris quibus advoceris

gaudiis, Idus tibi sunt agendae,

qui dies mensem Veneris marinae 15

findit Aprilem,

iure sollemnis mihi sanctiorque

paene natali proprio, quod ex hac

luce Maecenas meus affluentis

ordinat annos. 20

Telephum, quem tu petis, occupavit

non tuae sortis iuvenem puella

dives et lasciva tenetque grata

compede vinctum.