vuoi
o PayPal
tutte le volte che vuoi
CAIUS IULIUS CAESAR OCTAVIANUS
Cittadine donne: (in caso di più figlie, la primogenita viene denotata con il numero "prima", la nome del padre rivolto al femminile, secondogenita con il numero "seconda" e così via)
TULLIA (figlia di Marcus Tullius Cicero)
Schiavi: prenomen e nomen di chi lo affrancava + nome personale (che indicava la loro origine o una loro caratteristica fisica) -> CAIUS IULIUS CAESAR SYRIUS perché proveniva dalla Siria
Il prenomen viene spesso abbreviato, le abbreviazioni più comuni sono:
- A Aulius
- C Caius
- Gn Gnaeus
- D Decimus
- L Lucius
- M Marcus
- Ti Tiberius
- Mi Manius
- P Publius
- Q Quintus
- Ser Servius
- Sex Sextius
- Sp Spirios
- T Titus
I verbi che si distinguono per l'uscita all'infinito presente: nella prima coniugazione escono in -are, nella seconda in -ēre, nella terza in -ĕre, nella quarta in -ire. L'insieme delle coniugazioni esce in -are.
nella seconda in nella terza in nella quarta esce invoci fondamentali del verbo forma il suo paradigma, formato da prima e seconda persona singolare del presente indicativo, dalla prima persona singolare del perfetto indicativo, dal supino attivo e dall'infinito presente. Un esempio di paradigma è laudo laudas laudavi laudatum laudare. Una distinzione importante si attua tra il sistema dell'infectum (presente, imperfetto e futuro semplice) che si costruisce a partire dal tema del presente, e il sistema del perfectum (perfetto, piuccheperfetto e futuro anteriore) che si costruisce a partire dal tema del supino. Indicativo presente attivo I coniugazione II coniugazione III coniugazione IV coniugazione ĕo I sing. Laud- o I sing. Mon- o I sing. Aud- io I sing. Mitt- o ēs II sing. Laud- as II sing. Mon- es II sing. Mitt- is II sing. Aud- is ēt III sing. Laud- at III sing. Mon- et III sing. Mitt- it III sing. Aud- it ēmus I plur. Laud- amus I plur. Mon- emus I plur. Aud- imus īmus I plur. Mitt- imus ītis II plur. Laud- atis II plur. Mon- etis II plur. Mitt- itis II plur. Aud- itis unt III plur. Laud- ant III plur. Mon- ent III plur. Mitt- unt III plur. Aud- iuntMitt-ētis ĭtisII plur. Laud- atisII plur. Mon-II plur. Mitt-II plur. Aud- itisēntIII plur. Laud- antIII plur. Mon-III plur. Mitt- untIII plur. Aud- iuntIndicativo presente passivoI sing. Laud- orI sing. Mon- eorI sing. Mitt- orI sing. Aud- iorI sing.II sing. Laud- arisII sing. Moneris/ereII sing. Mitteris/ereII sing. Audiris/ireII sing.III sing. Laud- aturIII sing. Mon- eturIII sing. Mitt- iturIII sing. Aud- iturIII sing.I plur. Laud- amurI plur. Mon- emurI plur. Mitt- imurI plur. Aud- imurI plur.II plur. Laud- aminiII plur. Mon- eminiII plur. Mitt- iminiII plur. Aud- iminiII plur.III plur. Laud- anturIII plur. Mon- enturIII plur. Mitt- unturIII plur. Aud- inturInfinito attivo Infinito passivoLaud -areInfinito passivo Mon -ēreInfinito passivo Mitt -ĕreInfinito passivo Aud -ireInfinito passivo Verbo sumI sing. SumVerbo sumII sing. EsVerbo sumIII sing. EstVerbo sumI plur. SumusVerbo sumII plur. EstisVerbo sumIII plur. SuntVerbo sumIndicativo imperfetto attivo ēbamIndicativo imperfetto attivo ĕbamIndicativo imperfetto attivoI sing. Laud- abamI sing. Mon-I sing. Mitt-I sing. Aud- iebamI sing.II sing. Laud- abasII sing. Mon -ēbasII sing.Forma verbale | Indicativo imperfetto attivo | Indicativo imperfetto passivo | Indicativo futuro semplice attivo |
---|---|---|---|
Mittĕbas | II sing. Mittēbas | II sing. Mittēbaris | I sing. Mittam |
Audiebas | II sing. Audiebas | II sing. Audiebaris | I sing. Audiam |
Laudabat | III sing. Laudabat | III sing. Laudabatur | I sing. Laudabo |
Monēbat | III sing. Monēbat | III sing. Monēbatur | I sing. Monēbo |
Mittĕbat | III sing. Mittēbat | III sing. Mittĕbatur | I sing. Mittam |
Audiebat | III sing. Audiebat | III sing. Audiebatur | I sing. Audiam |
Laudabamus | I plur. Laudabamus | I plur. Laudabamur | I plur. Laudabimus |
Monēbamus | I plur. Monēbamus | I plur. Monēbamur | I plur. Monēbimus |
Mittĕbamus | I plur. Mittēbamus | I plur. Mittĕbamur | I plur. Mittĕbimus |
Audiebamus | I plur. Audiebamus | I plur. Audiebamur | I plur. Audiebimus |
Laudabatis | II plur. Laudabatis | II plur. Laudabamini | II plur. Laudabitis |
Monēbatis | II plur. Monēbatis | II plur. Monēbamini | II plur. Monēbitis |
Mittĕbatis | II plur. Mittēbatis | II plur. Mittĕbamini | II plur. Mittĕbitis |
Audiebatis | II plur. Audiebatis | II plur. Audiebamini | II plur. Audiebitis |
Laudabant | III plur. Laudabant | III plur. Laudabantur | III plur. Laudabunt |
Monēbant | III plur. Monēbant | III plur. Monēbantur | III plur. Monēbunt |
Mittĕbant | III plur. Mittēbant | III plur. Mittĕbantur | III plur. Mittĕbunt |
Audiebant | III plur. Audiebant | III plur. Audiebantur | III plur. Audiebunt |
EritIII sing. Erat ErĭmusI plur.I plur. Eramus ErĭtisII plur.II plur. Eratis III plur. EruntIII plur. Erant
Imperativo presente attivoII sing. II plur.āI coniug. Laud- Laud-āteII coniug. Mon-ē Mon-ēteIII coniug. Mitt-ĕ Mitt-ĭteīteIV coniug. Aud-i Aud-
Imperativo presente attivo verbo sumII sing. EsII plur. Este
Imperativo futuro attivoI coniug. II coniug. III coniug. IV coniug. V. sumII sing. Laud-āto Mon-ēto Mitt-ĭto Aud-īto EstoIII sing. Laud-āto Mon-ēto Mitt-ĭto Aud-īto EstoII plur. Laud-atōte Mon-etōte Mitt-itōte Aud-itōte EstoteIII plur. Laud-ānto Mon-ēnto Mitt-ūnto Aud-iūnto Sunto
Verbi a coniugazione mistaCapio-capis-cepi-captum-capĕreIl presente indicativo di questo verbo sembra appartenere alla IV coniugazione, ma all’infinito esce in ĕre,–i- –euscita della III coniugazione. La in capio è breve, per cui subentra la in alcuni casi. Quei verbi che sicomportano come capio vengono detti verbi a coniugazione mista. Alcuni tra di essi
sono: cupio-is-ivi-itum-cupĕre desiderare
fugio-is-fugi-fugĕre (manca di supino): fuggire
facio-is-feci-factum-facĕre: fare
iacio-is-ieci-iactum-iacĕre: gettare
rapio-is-rapui-raptum-rapĕre: rapire
Ind.Pres.Att. Ind.Pres.Pass. Ind.Imp.Att. Ind.Imp.Pass. Ind.Fut.Att. Ind.Fut.Pass. Imper.Pres. Imper.Fut
Capio Capior Capiebam Capiebar Capiam Capiar
Capis Caperis Capiebas Capiebaris Capies Capieris Cape Capito
Capit Capitur Capiebat Capiebatur Capiet Capietur Capito
Capimus Capimur Capiebamus Capiebamur Capiemus Capiemur Capite Capitote
Capitis Capimini Capiebatis Capiebamini Capietis Capiemini Capiunto
Capiunt Capiuntur Capiebant Capiebantur Capient Capientur
Il verbo fero
Fero-fers-tuli-latum-ferre
Ha una coniugazione atematica, in quanto unisce le desinenze direttamente al tema, senza vocale tematica, inoltre presenta temi diversi al presente (fer-), al passato (tul-) e al supino (lat-). Per questi motivi il verbo fero è un verbo anomalo. È un verbo transitivo e ha diverse traduzioni,
tra le quali "portare", "sopportare", "ottenere", "produrre" "tramandare".
eInd.Pres.Att. Ind.Pres.Pass. Ind.Imp.Att. Ind.Imp.Pass. Ind.Fut.Att. Ind.Fut.Pass. Imper.Pres. Imper.Fut
Fero Feror Ferebam Ferebar Feram Ferar
Fers Ferris Ferebas Ferebaris Feres Fereris Fer Ferto
Fert Fertur Ferebat Ferebatur Feret Feretur Ferto
Ferimus Ferimur Ferebamus Ferebamur Feremus Feremur Ferte Fertote
Fertis Ferimini Ferebatis Ferebamini Feretis Feremini Ferunto
Ferunt Feruntur Ferebant Ferebantur Ferent Ferentur
I verbi volo, nolo e malovolo vis volui velle
nolo non vis nolui nolle
malo mavis malui malle
Anche i verbi nolo,volo e malo sono verbi anomali in quanto mancano di supino e alternano le vocali nelle coniugazioni.
Ind.Pres.Att. Ind.Imp.Att. Ind.Fut.Att. Imper.Pres. Imper.Fut
Volo Volebam Volam
Vis Volebas Voles Nolo Nolito
Vult Volebat Volet
Volumus Volebamus Volemus Nolite Nolitote
Vultis Volebatis Voletis
Volunt Volebant Volent
Ind.Fut.Att. Ind.Pres.Att. Ind.Imp.Att. Ind.Fut.Att.Nolo Nolebam Nolam Malo Malebam MalamNon Vis Nolebas Noles Malis Malebas MalesMavult Malebat MaletNon Vult Nolebat Nolet Malimus Malebamus MalemusNolimus Nolebamus NolemusNon Voltis Nolebatis Noletis Mavultis Malebatis MaletisNolunt Nolebant Nolent Malunt Malebant Malent
Sistema del perfectum (perfetto indicativo attivo)perfetto indica un’azione conclusa e si traduce attraverso il passato remoto, il trapassato remoto o ilIlpassato prossimo. Il perfetto indicativo attivo si forma a partire dal tema del perfetto (terza voce delparadigma) e aggiungendo desinenze uguali per tutte le coniugazioni(anche quelle irregolari):
I sing. -i
II sing. -isti
III sing. -it
I plur. -ĭmus
II plur. -istis
III plur. -ērunt/-ēre
Moneo-es-monui-monere
Mitto-is-misi-missum-mittere
Audio-is-ivi-itum-ire
Laudo-as-avi-atum-are
I sing. Monui
I sing. Laudavi
I sing. Misi
I sing. Audivi
II sing. Monuisti
II sing. Laudavisti
II sing. Misisti
II sing. Audivisti
III sing.
MonuitIII sing. LaudavitIII sing. MisitIII sing. AuduvitI plur. MonuĭmusI plur. LaudavĭmusI plur. MisĭmusI plur. AudivĭmusII plur. MonuistisII plur. LaudavistisII plur. MisistisII plur. AudivistisIII plur. MonueruntIII plur. LaudaveruntIII plur. MiseruntIII plur. Audiverunt Sum-es-fui-esse Fero-fers-tuli-latum-ferreI sing. FuiI sing. TuliII sing. FuistiII sing. TulistiIII sing. FuitIII sing. TulitI plur. FuĭmusI plur. TulĭmusII plur. FuistisII plur. Tulistis Fuērunt/-III plur. TuleruntIII plur. ēre Perfetto indicativo passivo Il perfetto indicativo passivo ha una formazione perifrastica, ovvero si forma dal participio perfetto unito al verbo essere. Il participio perfetto si forma a partire dal tema del supino (quarta voce del paradigma) e aggiungendo le desinenze degli aggettivi della prima classe. Laudo-as-avi-atum-are Moneo-es-evi-itum-ere Lego-is-i-lectum-legere Audio-is-ivi-itum-ire Laudat Sum Monit Lect- Audit Sum Sum Sumus/a/um us/a/umssiamo esprimere azioni compiute nel passato.