Fabulae - Libro 1 - Favola 5 - La legge del più forte

Numquam est fidelis cum potente societas: testatur haes fabella propositum meum. Vacca et capella et patiens ovis iniuriae Socii fuere cum leone in saltibus. Hi cum sepissent cervum vasti corporis, sic est locutu partibus factis leo: "Ego primam tollo, nomina quia leo; secundam, quia sum socius, tribuetis mihi; tum, quia plus valeo, me sequetur tertia; malo adficietur, siquis quartam tetigerit". Sic totam praedam sola improbitas abstulit.
…continua

Fabulae - Libro 1 - Favola 5 - La legge del più forte (2)

Numquam est fidelis cum potente societas: testatur haec fabella propositum meum. Vacca et capella et patiens ovis iniuriae socii fuere cum leone in saltibus. Hi cum cepissent cervum vasti corporis, sic est locutus, partibus factis, leo: "ego primam tollo, nominor quoniam leo: secundam, quia sum socius, tribuetis mihi; tum, quia plus valeo, me sequetur tertia; malo afficietur si quis quartam tetigerit". Sic totam praedam sola improbitas abstulit.
…continua

Fabulae - Libro 1 - Favola 16 - La pecora, il cervo e il lupo

Fraudator homines cum advocat sponsum improbos, non rem expedire, sed malum ordiri expetit. Ovem rogabat cervus modium tritici, lupo sponsore. At illa, praemetuens dolum, 'Rapere atque abire semper adsuevit lupus; tu de conspectu fugere veloci impetu. Ubi vos requiram, cum dies advenerit? '
…continua

Fabulae - Libro 1 - Favola 24 - La rana invidiosa del bue

Inops, potentem dum vult imitari, perit. In prato qundam rana conspexit bovem Et tacta invidia tantae magnitudinis Rugosam inflavit pellem: tum natos suos Interrogavit, an bove esse latior. Ille negaverunt. Rursus intendit cutem Maiore nisu et simili quaesivit modo, Quis maior esset. Illi dixerunt bovem. Novissime indignata, dum vult validius Inflare sese, rupto iacuit corpore.
…continua

Fabulae - Libro 1 - Favola 13 - La volpe e il corvo

Qui se laudari gaudet verbis subdolis, sera dat poenas turpi paenitentia. Cum de fenestra corvus raptum caseum comesse vellet, celsa residens arbore, vulpes hunc invidit, deinde sic coepit loqui: "O qui tuarum, corve, pinnarum est nitor! Quantum decoris corpore et vultu geris! Si vocem haberes, nulla prior ales foret". At ille stultus, dum etiam vocem vult ostendere, lato ore emisit caseum; quem celeriter dolosa vulpes avidis rapuit dentibus. Tum demum ingemuit corvi deceptus stupor.
…continua

Fabulae - Libro 1 - Favola 28 - La volpe e l'aquila

Quamvis sublimes debent humiles metuere, vindicta docili quia patet sollertiae. Vulpinos catulos aquila quondam sustulit, nidoque posuit pullis escam ut carperent. Hanc persecuta mater orare incipit, ne tantum miserae luctum importaret sibi. Contempsit illa, tuta quippe ipso loco. Vulpes ab ara rapuit ardentem facem, totamque flammis arborem circumdedit, hosti dolorem damno miscens sanguinis. Aquila, ut periclo mortis eriperet suos, incolumes natos supplex vulpi reddidit.
…continua

Fabulae - Libro 1 - Favola 7 - La volpe e la maschera tragica

Personam tragicam forte vulpes viderat; quam postquam huc illuc semel atque iterum verterat, 'O quanta species' inquit 'cerebrum non habet.' Hoc illis dictum est quibus honorem et gloriam Fortuna tribuit, sensum communem abstulit.
…continua

Fabulae - Libro 1 - Favola 6 - Le rane e il sole

Vicini furis celebres vidit nuptias Aesopus et continuo narrare incipit: Uxorem quondam Sol cum vellet ducere, Clamorem ranae sustulere ad sidera. Convicio permotus quaerit Iuppiter Causam querelae. Quaedam tum stagni incola: «Nunc» inquit «omnes unus exurit lacus Cogitque miseras arida sede emori. Quidnam futurum est, si crearit liberos?»
…continua

Fabulae - Libro 1 - Favola 18 - Mulier parturiens

Nemo libenter recolit qui laesit locum. Instante partu mulier actis mensibus humi iacebat, flebilis gemitus ciens. Vir est hortatus, corpus lecto reciperet, onus naturae melius quo deponeret. "Minime - inquit - illo posse confido loco malum finiri quo conceptum est initio".
…continua

Fabulae - Libro 1 - Favola 30 - Rane che temono i combattimenti di tori

Humiles laborant ubi potentes dissident. Rana e palude pugnam taurorum intuens, 'Heu, quanta nobis instat pernicies' ait. interrogata ab alia cur hoc diceret, de principatu cum illi certarent gregis longeque ab ipsis degerent vitam boves, 'Sit statio separata ac diversum genus; expulsus regno nemoris qui profugerit, paludis in secreta veniet latibula, et proculcatas obteret duro pede. Ita caput ad nostrum furor illorum pertinet'.
…continua