Traduzione dal Latino all'Italiano di Brutus, Cicerone
Traduzione e versioni di latino dell'opera di Marco Tullio Cicerone, Brutus, i cui protagonisti sono lo stesso autore, Marco Giunio Bruto e Tito Pomponio Attico.In Brutus si affronta il tema dell'eloquenza greca e romana. Cicerone distingue tra due tipi di oratore: il primo di estrazione atticista predilige uno stile piano, il secondo tende a quello "asiano", più artificioso. Cicerone critica l'atticismo e evidenzia che l'oratoria, in virtù della sua complessità, raggiunse la perfezione più tardi di altre arti.
Brutus - Libro unico - Paragrafo 201
Cum haec disseruissem, uterque adsensus est; et ego tamquam de integro ordiens: quando igitur, inquam, a Cotta et Sulpicio haec omnis fluxit oratio, cum hos maxume iudici...
Brutus - Libro unico - Paragrafo 202
sed cavenda est presso illi oratori inopia et ieiunitas, amplo autem inflatum et corruptum orationis genus. inveniebat igitur acute Cotta, dicebat pure ac solute; et ut a...
Brutus - Libro unico - Paragrafo 203
fuit enim Sulpicius omnium vel maxume, quos quidem ego audiverim, grandis et, ut ita dicam, tragicus orator. vox cum magna tum suavis et splendida; gestus et motus corpor...
Brutus - Libro unico - Paragrafo 204
O magnam, inquit, artem, Brutus: si quidem istis, cum summi essent oratores, duae res maxumae altera alteri defuit. Atque in his oratoribus illud animadvertendum est, pos...
Brutus - Libro unico - Paragrafo 205
Sulpici orationes quae feruntur, eas post mortem eius scripsisse P. Cannutius putatur aequalis meus, homo extra nostrum ordinem meo iudicio disertissimus. ipsius Sulpici...
Brutus - Libro unico - Paragrafo 206
sed idem Aelius Stoicus <esse> voluit, orator autem nec studuit unquam nec fuit. scribebat tamen orationes, quas alii dicerent; ut Q. Metello f., ut Q. Caepioni, ut...
Brutus - Libro unico - Paragrafo 207
his enim scriptis etiam ipse interfui, cum essem apud Aelium adulescens eumque audire perstudiose solerem. Cottam autem miror summum ipsum oratorem minimeque ineptum Aeli...
Brutus - Libro unico - Paragrafo 208
respondemus iis quos non audivimus: in quo primum saepe aliter est dictum aliter ad nos relatum; deinde magni interest coram videre me quem ad modum adversarius de quaque...
Brutus - Libro unico - Paragrafo 209
omnium enim causarum unum est naturale principium, una peroratio; reliquae partes quasi membra suo quaeque loco locata suam et vim et dignitatem tenent. cum autem diffici...
Brutus - Libro unico - Paragrafo 210
Erant tamen, quibus videretur illius aetatis tertius Curio, quia splendidioribus fortasse verbis utebatur et quia Latine non pessume loquebatur usu credo aliquo domestico...
Brutus - Libro unico - Paragrafo 211
legimus epistulas Corneliae matris Gracchorum: apparet filios non tam in gremio educatos quam in sermone matris. auditus est nobis Laeliae C. f. saepe sermo: ergo illam p...
Brutus - Libro unico - Paragrafo 212
Quid Crassum, inquam, illum censes istius Liciniae filium, Crassi testamento qui fuit adoptatus? Summo iste quidem dicitur ingenio fuisse, inquit; et vero hic Scipio conl...
Brutus - Libro unico - Paragrafo 213
iam duorum abavorum quam est inlustre nomen, P. Scipionis qui bis consul fuit, qui est Corculum dictus, alterius omnium sapientissimi, C. Laeli! O generosam, inquit, stir...
Brutus - Libro unico - Paragrafo 214
nullum ille poetam noverat, nullum legerat oratorem, nullam memoriam antiquitatis conlegerat; non publicum ius, non privatum et civile cognoverat. quamquam id quidem fuit...
Brutus - Libro unico - Paragrafo 215
reperiebat quid dici opus esset et quo modo praeparari et quo loco locari, memoriaque ea comprendebat Antonius, excellebat autem actione; erantque ei quaedam ex his paria...
Brutus - Libro unico - Paragrafo 216
itaque in Curione hoc verissime iudicari potest, nulla re una magis oratorem commendari quam verborum splendore et copia. nam cum tardus in cogitando tum in struendo diss...
Brutus - Libro unico - Paragrafo 217
is cum tribunus plebis Curionem et Octavium consules produxisset Curioque multa dixisset sedente Cn. Octavio conlega, qui devinctus erat fasciis et multis medicamentis pr...
Brutus - Libro unico - Paragrafo 218
Magna haec immemoris ingeni signa; sed nihil turpius quam quod etiam in scriptis obliviscebatur quid paulo ante posuisset: ut in eo libro, ubi se exeuntem e senatu et cum...
Brutus - Libro unico - Paragrafo 219
Tum Brutus admirans: tantamne fuisse oblivionem, inquit, in scripto praesertim, ut ne legens quidem umquam senserit quantum flagiti commisisset? Quid autem, inquam, Brute...
Brutus - Libro unico - Paragrafo 220
itaque cum ei nec officium deesset et flagraret studio dicendi, perpaucae ad eum causae deferebantur. orator autem, vivis eius aequalibus, proxumus optumis numerabatur pr...
