Urania - Sezione 5 - Versi 819 - 844 - In morte della piccola Lucia
Certo ego felicis tedas dulcisque hymenaeos,
820Nata, tibi carosque parabam e stirpe nepotes,
Fingebamque et avi lusus, numerosaque verba
Ad cunas, cantusque senex meditabar aniles.
En miserae patris tedae? Hosne senex hymenaeos
Aspicio? Sunt haec solatia grata nepotum?
825Nata, iaces, nec blanda senem, nec filia patrem
Alloqueris, sed muta siles, sed lumina condis.
Hoc meruit pater infelix? Age, nata, reclusos
Et sustolle oculos et me solare querentem.
O vanum desiderium et spes patris inanes:
830En tabes. Decor ille tuus quo, nata, recessit,
Deliciae matris miserae? Tibi dona parabat
Et lusus dignos hymenaeo et coniuge vestes:
Pro donis lusuque et pro laetis hymenaeis
Liquisti luctum et lacrimas atque aera nigrum.
835Ornabam tibi serta domi, syriumque liquorem
Ad thalamos geminae, geminae tua cura sorores
Fundebant. Quid pro sertis syrioque liquore
Liquisti? Sine sole dies, sine sidere noctes,
Insomnis noctes. Fesso tibi vagit ab ore
840Frater, et in cunis questus exercet amaros:
Has illi illecebras, haec ludicra blanda relinquis.
At patri vetus ulcus et insanabile vulnus
Liquisti, aeternos luctus, miseramque parenti
Caniciem. [...]
…continua