Urania - Sezione 5 - Versi 819 - 844 - In morte della piccola Lucia

Certo ego felicis tedas dulcisque hymenaeos, 820Nata, tibi carosque parabam e stirpe nepotes, Fingebamque et avi lusus, numerosaque verba Ad cunas, cantusque senex meditabar aniles. En miserae patris tedae? Hosne senex hymenaeos Aspicio? Sunt haec solatia grata nepotum? 825Nata, iaces, nec blanda senem, nec filia patrem Alloqueris, sed muta siles, sed lumina condis. Hoc meruit pater infelix? Age, nata, reclusos Et sustolle oculos et me solare querentem. O vanum desiderium et spes patris inanes: 830En tabes. Decor ille tuus quo, nata, recessit, Deliciae matris miserae? Tibi dona parabat Et lusus dignos hymenaeo et coniuge vestes: Pro donis lusuque et pro laetis hymenaeis Liquisti luctum et lacrimas atque aera nigrum. 835Ornabam tibi serta domi, syriumque liquorem Ad thalamos geminae, geminae tua cura sorores Fundebant. Quid pro sertis syrioque liquore Liquisti? Sine sole dies, sine sidere noctes, Insomnis noctes. Fesso tibi vagit ab ore 840Frater, et in cunis questus exercet amaros: Has illi illecebras, haec ludicra blanda relinquis. At patri vetus ulcus et insanabile vulnus Liquisti, aeternos luctus, miseramque parenti Caniciem. [...]
…continua