Traduzione dal Latino all'Italiano di Verte Mecum, Libri Scolastici

Tullia cras nubet Marco. Faces ab amicis agitabuntur et magna cum voce “Talassio, Talassio” clamabitur. Pompa a puero cum face praeceditur, sponsa inter duos pueros incedet. Ecce mariti aedes, multis frondibus floribusque ornatae . Tullia ad ianuam accedet; ab ea postes laneis vittis ornabuntur et limen adipe suillo ungetur; hoc enim bonum auspicium opulentiae futurae est. Deinde a Marco portae Tulliae aperientur et more maiorum Marcus rogabit: “Quisnam es, mulier?” et Tullia clara voce “Ubi tu Gaius, ego Gaia”. Tum ab amicis sponsa super limen tolletur et introducetur in aedes, ubi maritus aquam et ignem Tulliae prabebit. Sponsa inde novae familiae deos sincera pietate orabit; postero die autem in aedium atrio Laribus sacrificabit.

Hannibal per Etruriam ad lacum Trasimenum pervenerat et ibi castra inter lacum et montes posuerat, sed in montium specubus equitatus partem celaverat. Interea exercitus Romanus, iussu Flaminii consulis, ad lacum appropinquabat et, procul, copias Carthaginiensium conspiciebat. At ex improviso densa caligo ex lacu apparuit et omnium locorum prospectum ademit. Repente, Hannibalis iussu, equitatus ac peditatus contra Romanos impetum fecerunt. Horribilis tumultus et magna exercitus Romani clades fuit; consul hostium ictibus cecidit, et tantum pauci per montium passus fugerunt.

Olim lupus in viridi prato agnum, qui pastorem et gregem relinquerat, vidit et statim appropinquavit, quia infirmum animal arripere ac devorare optabat. Agnus autem lupo dixit: “Quoniam fortis tu es, ego infirmus, mortem non vitabo, sed antea, tibia cane, quaeso; ita paulisper saltabo et laeto animo vitam relinquam”. Lupus agni verbis dolosis credidit et tibiam inflavit. Simul ac pastor sonum audivit, cum canibus venit, lupum fugavit et agnum servavit. Tum lupus suam stultitiam intellexit et doluit.