Traduzione dal Latino all'Italiano di Elegie, Poliziano

Molles o violae, veneris munuscula nostrae, dulce quibus tanti pignus amoris inest, quae vos quae genuit tellus? quo nectare odoras sparserunt zephyri mollis et aura comas? Vosne in acidaliis aluit Venus aurea campis? Vosne sub idalio pavit Amor nemore? His ego crediderim citaras ornare corollis Permessi in roseo margine Pieridas; hoc flore ambrosios incingitur Hora capillos; hoc tegit indociles Gratia blanda sinus; haec Aurora suae nectit redimicula fronti, cum roseum verno pandit ab axe diem; talibus Hesperidum rutilant violaria gemmis, floribus his pictum possidet aura nemus; his distincta pii ludunt per gramina manes; hos foetus verna Chloridos herba parit. Felices nimiun violae, quas carpserit illa dextera quae miserum me mihi subripuit! Quas roseis digitis formoso admoverit ori Illi unde in me spicula torquet Amor! Forsitan et vobis haec illinc gratia venit, tantus honor dominae spirat ab ore meae! Aspice lacteolo blanditur ut illa colore, aspice purpureis ut rubet haec foliis; hic color est dominae, roseo cum dulce pudore pingit lacteoilas purpura grata genas. Quam dulcem labris, quam late spirat odorem! En, violae, in vobis ille remansit odor. O fortunatae violae, mea vita, meumque delitium, o animi portus et aura mei, a vobis saltem, violae, grata oscula carpam, vos avida tangam terque quaterque manu; vos lachrymis satiabo meis, quae maesta per ora perque sinum vivi fluminis instar eunt. Combibite has lachrymas, quae lentae pabula flammae saevus amor nostris exprimit ex oculis. Vivite perpetuum, miseri solamen amoris, o violae, o nostri grata quies animi. Vos eritis mecum semper, vos semper amabo, torquebor pulchra dum miser a domina, dumque cupidineae carpent mea pectora flammae, dum mecum stabunt et lachrymae et gemitus.