Urbs - Volume unico - Pagina 26 - 13 - La colomba e la formica
Prope rivi ripam columba albas pennas lavabat,cum forte in rivo parvam formicam videt. Aqua rapida est,ripae quoque altae sunt: iam bestiola undarum copia est obruta. Tunc multis lacrimis avem timide orat: ”alba colomba auxilium tuum mihi da!”. Tunc colomba herbam villico secat et besticolae dat. Illa in undis statim enatat et: ”Amicam servavisti,inquit, parva sum ,sed non ingrata!”et ripae altas erbas mox petit. Venator autem, dum aquam haurit, columbam in ripa videt et putat iam praedam suam. Itaque sine mora sagittam capit,sed formica, grata, venatoris pedes mordet. Venator dolore gemitum emittit, sagitta in terram cadit. Avis, venatoris gemitu, periculum sentit et ad silvam statim avolat, libera formicae opera.
…continua